*Blogumda adını en fazla andığım, şiirlerine fazlaca yer verdiğim şairlerden biri Haydar Ergülen. İyi ki onunla aynı çağda yaşıyorum. Turgut Uyar, Ece Ayhan, Cemal Süreya, Tezer Özlü, Oğuz Atay, Edip Cansever'e yetişemedim; fakat ne güzel ki onunla aynı zaman dilimindeyim. Muhteşem dizelerin, harika sözlerin adamı. Bıkmadan mırıldanmayı sürdüreceğim dizelerini. Aklımın bir köşesinde daima tutacağım. Sevilesi.
KEDER GİBİ ÖDÜNÇ
Kağıttanmış kederi kelimelerin boşluğun acısı cümleden ince ağacın kederi yapraklarından aşklar yerle bir oluyor gazelden önce Yağmurun kederi mırıldandığı şeyler ahşap hanesine bir yetim düşünce Kiracıya benziyor aşkın kederi yerleşmeden çıksa evsiz yerleşip kalsa yersiz benim şiirden başka kederim yoktur - şiirde tren yok bu ne kederdir? * öleceği zaman hayvanlar gibi saklanmak istiyor ya insan saklanacak bir yeri olmalı aşka, çocukluğa, anneye, şiire ve eksik ölür insan * suyu görünce taşmak istiyor onun bir bardağı var benim hiç kimsem ... Bir dize daha olacaktı burada ama aklım suya gitti, unuttum * gözler var aramızda Hasan'ın gözleri Selahattin'in gözleri Ece'nin gözleri Seyhan'la konuştuk da Ece gibi bakmış sana doğru onun babası da ' beni bırakma' der gibi çocukluğuna baktı babam da Gözler dolaşıyor ruhumuzda çarpmayın bakarken kırmayın geçerken o gözler bizim şiirimiz sıcacık ekmeğimiz ta çocukluktan kalma o gözler hem çocuk hem baba * anne ağladığında gördüm çocuğun büyüdüğünü hayvan ağladığında ağacın küstüğünü duydum Dağlar dikine gidiyor bunda bir his var * Hangi yalana inanacığını şaşırdıkça yalnızca inanmaya inanıyor insan ve hiç bir yalan kalmıyor sonunda her şeyin gerçek olduğundan başka * Eski yazıda; 'yüz' yazmak resimdi 'göz' yazmak aşk ve şiir derlerdi ' söz yazmaya' öyleyse bir ilgisi olmalı 'güz' yazmanın kalple ve 'yaz' ı çocuklukla yazmanın * Sabah çok zordur şiirden de zor * Bir gülü taşıyamadım dostuma şımarır diye (Keder gibi ödünç / yasakmeyve) |
Haydar Ergülen |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder